أمى كانت…كلمات أشرف الشناوي شاعر عامية البرامون المنصورة
امى كانت لما تضحك
قلبى بيحس بسعاده
كان يشوف
الدنيا تضحك
حتى لو كانت خرابه
امى كانت ضحكه منها
كنت اعدى بحور كأبه
كان خيالها ضل لينا
روحها كانت
قد الف ومية مدينه
كان براحها كون بحاله
كنا نرمى الحزن ليها
كنا نرجع بابتسامه
كان لصوتها لما تنده
طعم تانى واستحاله
كان لطيفها لما تمشى
حس برضه
كنا نسمع قلبها
ونحس نبضه
كنا نرمى الحزن ليها
يجى فرحه
روحها دايما كت ورانا
جايه رايحه
امى كانت لما تضحك
تلقى شمس بنورها واضحه
لما ماتت
كل شئ جوانا مات
كل واحد فينا قاعد
جنب حبة ذكريات
اللى فاكر
ضحكه ليها
واللى قاعد بيرازيها
واللى راسم نور عينيها
واللى واحشاه
الابتسامه
واللى مستنى
الاقامه
لما ماتت كل شئ
جوانا ساكت
والحيطان صبحت حزينه
امى كانت لما تضحك
كان بيصحى الحلم فينا
كت سفينه
كنا بنعدى بايديها
لاى مينا
رحمه لينا
امى كانت لما تضحك
كان فى ضحكتها
السكينه ……………..
التعليقات مغلقة.