بواقى الدم بقلم الشاعر / محمد الشناوي الشيوي
بواقى الدم على
السكه
بترسم نيره حوريات
ياعهر وفات فى
أخلاقنا
يقطع فينا اشيائنا
فكام مره طريقك
فات
على حلم إندبح
بدرى
وكان مزروع عشان
يكبر
يقوت بكره بالفكره
ويمحى فى اليالى
صدوع
يجيب الصبح من
الغفله
يكونو للأمانى شموع
يجوبو قصه التنهيد
فكيف العيد ميلبسشى
وشاح الحزن على
الأخلاق
وكيف فرطت حبابيها
دى كانت للوباء
ترياق
وحصن حصين يقويها
تصلى الحب
فى ملامح وشوش
أغراب
لاكن خادهم حنين
القرب
وسكه تطوى فرحتها
عشان فرحه جديده
تكون
كات الأخلاق فى
شرعك كون
بحار الكون فى تفاصيلها
دا قرآنه وإنجيله وتوراته
دعا ليها
ومزكوره فى كل
كتاب
ياحلم ثواب
ودم الغدر بيشوه
جمالك فيك
وسكه تغط فى
دموعها وتدعيلك
فى قبرك تنفتح
شبابيك
على الجنه
أمانه عليكى
لاتشكينا لخالقنا
خلقنا من حليب الطين
ومنا شيطاننا سارقنا
بعدنا عن أصول
الدين بتعاليمه
فزادالبحر من ريمه
فجفف فى الخلوق
القول
عن الأخلاق
وفى الإنعاش
فكيف يازماننا
راح تنعاش
وأوباش البشر
سنين سكاكنهم
لأحلام دمها مهدور
فبدموعك وتتوضى
وهتصلى
وتبدر نبته الأخلاق
وحابى عليها وبروحك
فيصعض للسماء
نورها
تفيض العفه
من دورها
وتكمل رقه الوردات
بواقى الدم على
السكه
بترسم نيره حوريات
التعليقات مغلقة.