شكالى القلب بقلم.. صفوت راتب
زمانى عدَّى واستهدى فى قلبى الشوق
َوكان على بالى يصفالى الزمان ويروق
أتارى القلب بجنون الهوى بيعيش
ولما ينطفى شوقه تغيب الشمس
بعد شروق
وحيد يا زمانى من بعد الأحبَّه غريب
عجيب الحب وبأمره ترقّ قلوب
يطيب الجرح وآلامه بطول أيامه منسيَّه
وجرح القلب لو طال الزمان مايطيب
شكالى القلب من حبَّك نزف دمعه
بكى بأنينه من هجرك، ولا قلبك ..
فى يوم سمعه
ولما زدت تعذيبه حمل زاده ومشى رحَّال
وتاه فى دروبه، قال وصلك ده شبه محال
كتير تاهوا ف بحر العشق قبلينا ولم رجعوا
طاوعنى يا قلبى وحياتك هواك
أوهام
بتحلم بالوفا فى قلوب بتتخفَّى بألف قناع
كلام السحر ف حروفه، وكله كلام
وعيب القلب لو يبقى مفيهش عيوب
يسلم للهوى ويحلم ..
وفجأه يفوق على الأوجاع
تعبت يا قلبى يا طيب،
على الإخلاص متندمشى
وخليك ع الوفا باقى ولو ظلموا
متظلمشى
يسوقوا العند يتعالوا ولله العلا وحده
يا بحر الحب يا سارح وموجك فى المدى
سابح
جسور القلب فيك عدَّى، جرىء فى العشق ميخافشى
التعليقات مغلقة.