غلابه مطحونين بقلم اشرف الشناوى
شاعر عاميه البرامون
بصوا
فى وشوش
الغلابه
اللى بصحيح
اللى باتوا
الليل بيبنلهم
ضريح
اللى روحهم
جوا منهم
اغلى من حبة
صفيح
اللى ناموا
فوق وجعهم
صحيوا بس
عالدبيح
اللى هز الجرح
فيهم
واللى تعبوا
م الرميح
اللى داقوا المر
علقم
واللى عاشوا
العمر ميح
اللى سدوا جوع
بطونهم
غصب عنهم
بالانين
اللى عاشوا
العمر كله يحلموا
بحبة حنين
يزرعوا الورد
بعرقهم
يلقوا شوك
طارح فى طين
يرسموا الصبح
باملهم
يرجعوا من غير
ايدين
يضحكوا من
لون قدرهم
واللى باقى م
السنين
بصوا فى وشوش
الغلابه
الغلابه الطيبين
اللى باشوا
من عرقهم
واللى عاشوا
مجروحين
واللى فضلوا
جوا خوفهم
طول حياتهم
مسجونين
اللى شالوا
حلم غيرهم
لما كبروا فى العرين
اللى فضلوا
وف مكانهم
لسه شايلين
الطحين
يزرعوا فى الأرض
غنوه
ليه يموتوا
مكتفين
يزرعوا فى الغيط
محبه
وسط حبة
معتوهين
بصوا فى وشوش
الغلابه
الغلابه الطيبين
بصوا فى وشوش
الغلابه
الغلابه المطحونين……………..
اشرف الشناوى
شاعر عاميه
البرامون
التعليقات مغلقة.