قصيدة وزّان
بقلم محمد مغاورى
……………
وزّان
فى سوق العجب
عارف مسائلهم
تجار ودار الدهب ..فى الذكرى
شايلهم
حالف فى يوم لو تعب من الذكرى والعرفان
لينام فى عين الأدب
أصل الأدب كيلهم
يجدل حبال الهمم جوه الذمم مسافات
ويبات على نيته فى غربته مايبات
يحلف بعين الرضا
من الغربه ليشيلهم
………………………
ياململمين نفسكم
من الفرقه والنسيان
وزمان شعور اشتهى
للّمة والخلان؟
شتان مابين الحذر
واللى انتصر منهم
…………………
يامعجونين فهلوه
والمستوى خفافيش
بتعيش مابين الوغش
واللى اندهش بالريش
ده مافيش تجاره لأدب
ولاعتب لما فيش
هى الأصول اتمحت ؟
والا استحت من العيش؟
يانعيش أصاله فى أدب
ونبدل التشويش
يانعيش رتوش اتمحت
واتفتحت طراطيش
ترسم مهانة تمن
حالف يغازلهم
……………………..
متمسكين بالشقا والمعشقه للخوف
معروف على حيّكم
من حيّكم موصوف
إن اللى فات انقضى
والمرتضى ليلهم.
شطار فى علم الفلك
عارفين منازلكم
والأرض من تحتكم
مهزوزه بتزيلكم
ياتلت ميت مرحبا
بالوهم والنكران
عرفان زمان انقضى
خايف يبدلكم
عرفان زمان انقضى
خايف ..يجاملكم
…………………………..
التعليقات مغلقة.