مقام وضريح بقلم اشرف الشناوى شاعر عاميه البرامون
ورب الكون مافيه غيرك
بيدخل قلبى ويبيت
ويقعد يعنى وبراحته
فيطلع ورد من تحته
ويرسم ايوا ويشخبط
ويلعب فيه ويتشعبط
مادام قلبى فتح بابه
مافيش داعى كدا تغلط
وعيش الحلم واتهنى
تلاقى الحضن والضمه
بلاش ياخدك كدا طيشك
وتقطع م الهنا عيشك
مادام قلبى صبح جيشك
تخاف من ايه
ورب الكون مافيه غيرك
دخل قلبى كدا فى ثانيه
ودق اوتاده بالعينيه
وعلق صورته عالحيطه
وداس عالكل فى الزيطه
وواقف عالبيبان حارس
بدرع وسيف كما الفارس
فى ايده السهم والحربه
يصد بكفه مية ضربه
يداوى جراحه فى العتمه
ولما الصبح بيشقشق
يقوم يتوضا ويصلى
وياكل فته ويحلى
ورب الكون مافيه تانى
غزل قلبى ووجدانى
بناره الهاديه سوانى
وسلمته كدا المفاتيح
وساب قلبى بلاط هبت
عليه الريح
غسل دمعه بنار شمعه
وسابه جريح
ورب الكون مافيه غيرك
عمل قلبى مقام وضريح
ونادى القلب قام لبى
ولم شتاته بالحبه
صلا وتسابيح
وغربل كل اوجاعه
وظبط فى الهوا شراعه
وسابه صفيح
…………….
التعليقات مغلقة.