وتد الروح…بقلم الشاعر أشرف الشناوي
مش كنت زمان
بتخبا فى حجرك
مش كنت بنام
دايما على رجلك
مش كنت باشوف
الضى فى وشك
وتغطى الحلم
تملى برمشك
انا حاسس انى
خلاص عريان
ولاول مره باحس
إن انا بردان
وإن انا من غيرك
زى البيت من غير
عمدان
انا بعدك يامه
بعد انا روحى
من العميان
وباشوفنى فى
وسط العالم
يامه مانيش
انسان
انا نفسى احس
بصدق الناس
او حتى امان
او حتى مشاعر
دافيه تلف القلب
من الحرمان
انا كنت باشوف
الدنيا جميله
بعينك انتى
طب اشوف ازاى
وقالولى خلاص
ان انتى خلاص
كدا موتى
ولا كنت بخاف
من بكره
طب اخاف ازاى
وانا شايفك
سانده الروح
جواى
وتشدى الوجع
ان دق فى يوم
مسامير
انا كنت باطير
دايما فى براحك
ولا يوم حسيت
بدموعك
والا جراحك
والا شوفت ملامح
وشك
غير بالضحكه
والرضا وقبول
من قدر الله
وكأنك يامه نزلتى
فى قلب الارض
اله
انا بعدك يامه
ماليش غير حلم
باعيش جواه
انا كل مابص
فى صورتك يامه
باقول الله
معقوله فى يوم
نتقابل تانى
ويلاقى القلب
الحلم.اللى اتمناه
ويلاقى القلب
الحلم
اللى اتمناه…………….
اشرف الشناوى
شاعر عاميه
البرامون
المنصوره
التعليقات مغلقة.